Heb je laatst de uitzending van Zembla gezien over de misstanden bij de Nederlandse Zorg Autoriteit? Het deed me pijn om te zien hoe een betrokken professional ten onder ging bij die organisatie.

En (toeval of niet) vandaag sprak ik drie mensen met hart voor hun werk, die zich gemangeld voelen in hun eigen organisatie. “Ik besteed meer tijd aan papierwerk dan aan de mensen”. “Ik zet me voor 200% in voor klanten, maar als ik in de binnenwereld één formulier verkeerd invul, word ik meteen op het matje geroepen”. Dit soort verhalen gaan mij aan het hart. In de wereld van grote, systeemgedreven organisaties voelen juist de medewerkers die hart hebben voor klant, burger, cliënt of patiënt zich vaak gemangeld.

Een systeemgedreven organisatie gaat immers uit van zichzelf. Een product wordt bedacht, onderdelen die daarvoor nodig zijn worden in een systeem samengebracht en mensen worden als een ‘human resource’ aangestuurd. Dat botst met mensen die een contextgedreven oríëntatie hebben. Die mensen willen zich immers inleven in de klant, burger of cliënt. Ze willen leidend laten zijn wat ter plekke nodig is en wat de ander helpt. En dat vanuit de overtuiging dat dat ook de organisatie ten goede komt.

Ben jij ook zo’n professional in een systeemgedreven organisatie? Dan is het boek ‘Zijn zij gek of ben ik het?’ een aanrader om te lezen.

En… voor mezelf geldt dat ik met plezier werk vanuit mijn eigen bedrijf en nog steeds geloof in verandering van organisaties. Daar waar het past is het mogelijk om anders te organiseren, zodanig dat de energie van betrokken mensen blijft stromen. Wil jij ook zo’n verandering? Ik denk en doe graag met je mee, want het kan anders!