De oude Grieken wisten het al: verandering is een constante. Toch is veranderkunde nog een jong vakgebied: het bestaat pas vanaf de jaren ‘50 van de vorige eeuw. Eigenlijk is het vakgebied dus in de puberteit.
Er is meer dat veranderkundigen níet begrijpen en weten, dan wel. Een veranderkundige is iemand die meer bezig is met al-doende-vormgeven dan met uitleggen-hoe-het-zit. Toch is er ook voor de veranderkundige ook heel wat houvast. Allerlei theorieën en concepten uit de veranderkunde zijn eind vorige eeuw door Léon de Caluwé en Hans Vermaak gebundeld in het boek ‘Leren Veranderen’. Het boek is inmiddels een gouwe ouwe in het vakgebied, maar wel één die ik nog regelmatig uit de kast trek. Het beschrijft vijf perspectieven op veranderen aan de hand van vijf kleuren. Het geeft handvatten om verandertrajecten in te richten en laat ook zien waarom veranderen ingewikkeld kan zijn. Het is met recht een handboek voor de beginnende en de gevorderde veranderkundige.
Ik maakte kennis met het boek (dat toen net verschenen was) in 2000. Op dat moment werkte ik bij Wehkamp aan een groot verandertraject met de naam Go-@ll dat gericht was op het verhogen van klanttevredenheid. Het was een prachtige tijd om bij het bedrijf te werken. Sinds 1995 werd al experimenterend gewerkt aan verkoop via Internet.