Een blog over stilstaan plaats ik eigenlijk elk jaar rond deze tijd. Het valt me op dat de tekst elke keer weer een nieuwe betekenis krijgt. Anno december 2016 horen en zien we afschuwelijke berichten over oorlog en aanslagen. Ik word er verdrietig van. Nog verdrietiger word ik van het commentaar op deze gebeurtenissen. Groepen mensen worden tegen elkaar opgezet. Polariseren is populair. Hoe kunnen we dat keren?

Volgens de I-Tjing, het Boek van Verandering, is dit de tijd van het jaar met maximale ‘yin’. Vooral de tijd tussen de winterzonnewende (21 december) en 6 januari vraagt om stilstaan.  Dat zie je in de natuur. Ook voor ons mensen is dit een natuurlijk moment om stil te staan, te ontvangen en vooral geen nieuwe dingen te beginnen.

Hoe moeilijk is stilstaan voor jou? Ik merk zelf dat het (vooral na een drukke periode) tijd vraagt om echt stil te gaan staan. Toch weet ik dat stilstaan, afscheid nemen, schoonmaken, de balans opmaken en loslaten passen bij dit moment. Wilskracht of de neiging om actief te reageren op polariserende praatjes zit me nu meer in de weg dan dat het helpt.

Als veranderkundige vind ik het een mooie gedachte dat verandering in organisaties, net als in de natuur, ook een proces is met een eigen  ‘seizoensritme’.  Door nu met dingen te stoppen, maken we ruimte voor wat naar ons toe wil komen.  Wat we nu laten verstoffen, wordt humus waarop over een paar maanden nieuwe dingen groeien. Uit wat nu dood lijkt, groeit straks nieuw groen. Een alternatief voor veranderplannen maken is: ruimte maken voor prille kiemen die je nu nog niet ziet. Straks in januari kunnen die prille kiemen zich ontwikkelen. Daarna kunnen we die ontwikkeling gaan ondersteunen. Misschien een mooie manier van doen voor 2017?

Ik wens iedereen voor de komende periode vooral veel rust en samen-zijn!