The Ocean Clean Up: inspiratie om zelf ook te veranderen

Eén persoon kan in de wereld een grote verandering teweeg brengen. Zo’n persoon is Boyan Slat. In 2014 maakte ik kennis met zijn idee: het opruimen van de gigantische hoeveelheden plastic in de oceanen. De naam van dit project:‘The Ocean Clean Up’.

Boyan was een gedreven,18-jarige student. Hij bedacht een oplossing voor één van de grootste milieuproblemen van deze tijd en ging daarmee gewoon aan de slag ! Ik vond dat enorm inspirerend en ook een wake-up call waardoor ik zag wat wij de natuur (en daarmee onszelf) aandoen. Een enorme hoeveelheid plastic bedreigt het leven in de oceaan. Vissen, zeedieren en vogels sterven doordat ze erin verstrikt raken. Het plastic komt in de voedselketen.

In de afgelopen jaren bleef ik Boyan en de Ocean Clean Up volgen. Ik zag hoe hij mensen om zich heen verzamelde die geïnspireerd werden. Technici en filmmakers stelden zich beschikbaar om het idee uit te werken en te promoten. Er startte een crowdfunding campagne in 2014, waar ik ook aan meedeed.

Het idee ontwikkelde zich tot een prototype, dat werd getest en doorgetest. Er kwam meer aandacht en meer funding. En nu is het zaterdag 8 september echt zover: het eerste werkende Ocean Clean Up systeem vertrekt vanuit de San Francisco Bay naar de ‘Great Ocean Garbage Patch’. Ik kijk er naar uit om het live te volgen ! Des te leuker om dat we dit voorjaar met vrienden hebben gezeild op de San Francisco Bay.

Voor mij is er sinds 2014 ook persoonlijk iets veranderd. Toen we ons plasticafval gingen scheiden, was ik geschockeerd. Wat een volume ! Daar begint dus het probleem.

We proberen nu steeds minder plastic te gebruiken. Het laatste jaar is daar een versnelling in gekomen. Door een voorbeeld te nemen aan jonge mensen, zoals Boyan, zie ik dat mijn acties kunnen helpen om een wereldwijd probleem aan te pakken. Het moet anders. Maar hoe ? Dat is nog een zoektocht. Kan mijn kennis van veranderkunde daarbij helpen?

Ik ben ermee aan de slag en ik deel dat graag met jullie via mijn blog. Wat je mag verwachten zijn praktische tips, komische worstelingen en een reflectie daarop vanuit de veranderkunde. Doen jullie mee?

Wie (sociaal) innoveert, die blijft

In november startte ik met het delen van kennis die ik opdeed tijdens de internationale CMC-conferentie die ik eind september bezocht. Hier de vierde en laatste blog daarover. Je kunt hier een filmpje zien van Henk Ferwerda, professor aan de Rotterdam School of Management, over sociale innovatie. Bij het woord innovatie denken we vaak aan technische vernieuwing. Maar om die technische vernieuwing werkbaar te maken en waarde te laten toevoegen is ook sociale innovatie nodig. Dat is innovatie in de manier waarop mensen samenwerken.

Vanaf volgende week begin ik met een nieuwe blog serie. Tot dan!

Zonder diversiteit geen innovatie. Zonder innovatie geen groei.

In mijn vorige blog startte ik met het delen van kennis die ik opdeed tijdens de internationale CMC-conferentie die ik eind september bezocht. Hier de tweede blog daarover. In totaal schrijf ik 8 blogs die jullie hopelijk inspireren bij het innoveren en veranderen! Wil je geen blog missen? Meld je dan hier aan. Je ontvangt alle blogs automatisch in je mailbox.

PS: voor degenen die mijn blog lezen via email: klik op de Storifylink om de hele tekst te lezen.

Kinderen als innovatieve adviseurs

In mijn vorige blog beloofde ik kennis te delen over de internationale conferentie die ik eind september bezocht. Hier de eerste blog daarover; in totaal zal ik 8 blogs publiceren die jullie hopelijk inspireren tot een nieuwe kijk op organiseren en veranderen! Wil je geen blog missen?  Meld je dan hier aan. Je ontvangt alle 8 blogs automatisch in je mailbox.

Favoriete veranderkunde boeken (5): Leren samenwerken tussen organisaties

Er zat even wat tijd tussen mijn vorige blog en deze vanwege veel drukte en een pijnlijke schouder… maar nu dan eindelijk boek 5 uit mijn lijstje van favoriete veranderkunde boeken!

Het was lastig kiezen… maar ik heb gekozen voor het boek ‘Leren samenwerken tussen organisaties’. In mijn projecten ondersteun ik veel organisaties die samenwerken aan complexe maatschappelijke vraagstukken. Samenwerken lijkt dan gemakkelijk (iedereen heeft immers één doel?) maar toch komt iedereen flink wat hobbels tegen. Het is altijd mooi om te ervaren hoe een samenwerkingsverband kan groeien door het doormaken van die hobbels.

Het feit dat ik organisaties help met samenwerken betekent niet dat ik het zelf altijd gemakkelijk vind! Ik werk in een netwerk met andere zelfstandig ondernemers, Forzes. Daar voel ik me soms, ondanks alle ervaring, ook gewoon weer een beginner. Hecht ik aan mijn vrijheid, of investeer ik het netwerk? Geef ik alleen of haal ik er ook wat uit en hoe lang mag dat duren? En hoe zit het met de vorm? Wil ik op een losse manier samenwerken of zoek ik toch structuur?

Het boek ‘Leren samenwerken tussen organisaties’combineert theorie en praktische voorbeelden en geeft veel tools, modellen en checklists. Zo’n gereedschapskist is handig, want inmiddels heeft iedereen in zijn of haar werk wel te maken met allianties, netwerken, ketens of een strategisch partnership. In een samenwerkingsverband blijken er heel andere regels en logica te zijn dan binnen een organisatie. Hiërarchisch denken helpt daarbij niet. In dit korte filmpje licht één van de auteurs, Wilfried Opehij, dat nog eens toe.