Deze week woonde ik een bijeenkomst bij. Omdat de deelnemers elkaar al 2 maanden niet meer gezien hadden, startten we met het delen van verhalen over de afgelopen vakantieperiode.
Er werd gelachen; het ene mooie verhaal buitelde over het andere. Plotseling vroeg de voorzitter of er ook deelnemers waren die een ‘winterverhaal’ te delen hadden. Het werd even stil.

Daarna kwamen er twee verhalen die zorgden voor een kille bries in de zaal. Over samenwerkingspartners die onbetrouwbaar bleken. En over veelbelovende nieuwe activiteiten die door recessie-angst abrupt stil vielen. Ook dat is de realiteit tijdens en na de vakantie.

Het delen van winterverhalen in de zomer vereist moed. Maar het maakte een zakelijke bijeenkomst ineens heel wat persoonlijker.