Onlangs las ik een tekst over nieuwe woorden in organisaties. In dit geval ging het om het begrip ‘nodale oriëntatie’ bij de politie. Dit soort nieuwe woorden in organisaties trekt de aandacht omdat ze raadselachtig zijn. Daardoor krijgen ze (nog los van de inhoud) een status, gaan mensen ze herhalen en voila: er is sprake van een nieuwe ‘hype’. De schrijver stelt dat het kunnen bedenken van aantrekkelijke nieuwe woorden een belangrijke vaardigheid is voor leiders. Interessant.
Ook het CDA heeft dit kennelijk ontdekt en een Commissie “Nieuwe woorden, nieuwe beelden” opgericht. De commissie moet adviseren over een eigentijdse vertaling van de christendemocratische uitgangspunten.
Welk nieuwe woorden heb jij in je eigen organisatie geïntroduceerd? En zijn het ‘buiten-woorden’ of ‘binnen-woorden’?